Anatomik olarak besinlerin çiğnendiği bir uzuv olarak bilinen ağız, besinlerden tat almamızı sağlayan özelliklere ve yapıya sahiptir. Sindirimi sağlayan bu organ, içindeki diş yapısı ile besinlerin öğütülmesini sağlayıp tükürük yolu ile kolay bir şekilde yutağa inmesine yardımcı olmaktadır. Ağız bu gerçek anlamının aksine yan ve mecaz anlamlarda içerebilmektedir. Şive ya da aksan anlamını da taşıyan ağız, yaşanılan bölgenin kültüründen kaynaklı olmakla birlikte dilde uygulanan tonlamalara göre de farklılıklar gösterebilmektedir.
Ağız, insanlar arasındaki iletişimde önemli bir görev üstlenmektedir. Yazılış şeklinin aksine özellikle küçük yerleşim birimlerinde yaşayan toplulukların şiveleri farklılıklar gösterebilmektedir. Her ülkenin her toplumun kendi sınırları içerisinde farklı ağızlara sahip toplulukları bulunmaktadır. Yüzün önemli bir parçasını teşkil eden ağız kelimesi, aksan, şive anlamının dışında bir nesnenin açık olan ucunu ifade edebilmek için de kullanılabilmektedir. Aynı zamanda bir akarsuyun denize döküldüğü yere akarsu ağzı denildiği gibi, merkezi olarak da düşünülerek farklı noktaların buluşma noktası olarak telaffuzu sağlanabilmektedir. Bazı durumlarda bıçak testere gibi kesici aletlerin keskin kısımları için de bu kelime kullanılabilmektedir. Son olarak yeni doğum yapmış canlıların ilk sütü için de ağız kelimesi kullanılmakta olup, yavru için bu ağız oldukça büyük bir öneme sahiptir. Besinlerin bozuk ya da bozuk olmadığı ağız yolu ile anlaşılır. Konuşma eylemini ifa etmekte oldukça bir uzuv olan ağız, Türkçe de geniş bir anlam yapısına sahiptir.