Memur kelimesi Arapça kökenli bir kelime olup, kök bakımından buyruk, buyurma anlamını taşıyan ‘emr’ fiilinden gelmektedir. Buyurma işini yapan, ika eden, yerine getiren kişiye de memur adı verilmektedir.
Diğer dillerce hiçbir karşılığı bulunamayan bu kelime, Türkçe’ nin demirbaş kelimelerinden biri olup, değiştirilemez yerine farklı bir sözcük konulamaz bir özelliğe sahiptir. Nitekim diğer dillerce de memur kelimesine en yakın ve Türkçedeki anlamını net ifade edemese de bu kelimeyi anlamca karşılayabilecek en yakın kelimeler kullanılmaktadır. Ancak genel olarak Türkçe de devlet kuruluşlarında çalışan, devlete hizmet eden aylık ile çalışan devlet görevlisi anlamını ifade etmektedir.
Bu devlet hizmetinde de memurluğun birçok kolu bulunmaktadır. Devlete hizmet eden kişinin hangi görevi icra ettiğini belirtebilmek adına memur kelimesi ile hizmetini sunduğu görev birleştirilerek Türkçe’de ifadesi sağlanmaktadır. Örneğin; nikâh memuru, polis memuru, sağlık memuru, icra memuru gibi. Bunun yanı sıra bazı meslekler içinde memur kelimesi telaffuz edilmese de yine devlete olan hizmetlerinden dolayı memur olarak nitelenmektedir.
Buna örnek olarak da evrendeki en kutsal görevi ifşa eden öğretmenleri göstermek mümkündür. Memur kime denir deyince aklımıza ilk gelen mesleklerden birisidir öğretmenlik. Kimi kaynaklarca beyaz yakalılar olarak da ifade edilen memur kelimesi, 657 sayılı kanuna tabi tutulan devlet adına hizmet sunan kişilere denilmektedir. Kamu hizmetinde çalışanlar için kullanılan memur kelimesi, sözcük anlamından dolayı birçok deyim içerisinde de kullanılabilmektedir.